AMPRİZM

Deneycilik- Felsefede Epistomoloji “bilgi teorisi” probleminde yer alan bir doktrin.

Bilginin esas kaynağının deney olduğunu ve akılda doğuştan hiçbir bilgi veya prensip mevcut olmadığını söyleyen filozofların görüşüdür.

Bunlara göre insan zihni doğuştan boş bir levhadır (table-rase). Bütün bilgilerimiz, aklın prensipleri de dahil sonradan deney yolu ile elde edilir.

Yeni doğmuş bir çocuğun zihni balmumundan yapılmış bir plâk gibidir. Duyu organları vasıtasıyla dışardan alınan bütün etkiler bunun üzerine işlenir; böylece bilgi sahibi oluruz.

Amprizm, bilgilerimizin esas kaynağının akıl olduğunu iddia eden Rasyonalizmin zıddıdır.

Amprizm, bir filozofun malı değildir. Felsefe tarihi boyunca bilginin doğuş ve kuruluşunda deneyin önemli rolü olduğunu çeşitli yönlerden iddia eden ve açıklayan filozofların toplu görüşüdür.

Felsefe tarihinde adı geçen ünlü Amprist Filozoflar şunlardır: Democrite (M.Ö. V. yüzyıl), Epicüre (M.Ö. 341-269), Lucke (1632-1704), Candillac (1713-1780), Hume (1711-1776), S. Mili (1706- 1803)

Bütün bilgilerimizin ve akim prensiplerinin deneyle sonradan kazanıldığını söyleyen Ampristler, birbirinden tamamen ayrı yaşayan insanların nasıl olup da aynı şekilde düşündüklerini (çelişmeye düşmemek gibi) açıklayamazlar.

Category: amp, AMPRİZM, bilgi, bilimsanat, rizm